Skip to main content

O que queda

O que queda

Algunhas imaxes1, simplemente. E máis cousas…

Hai algo de ambigüidade voluntaria neste título. Podemos estar a falar do resto, do trazo que deixa o espectáculo. Pero tamén, dalgún xeito, do tempo que falta para que volva a presentarse escénicamente. Porque hai certas propostas que necesitan retornar, que non encontraron a súa forma definitiva2, e que persisten dalgunha maneira, reclamándonos máis tempo.

Foi así volverá no outono, en formato reboot, cunha nova proposta de posta en escena para o texto orixinal.

  1. As fotografías chegan da mao dos nosos amigos de unopuntocuatro ↩︎
  2. se iso quere dicir algo. Borges dicía que só hai borradores, que a idea de texto definitivo só se corresponde coa relixión ou co cansazo. Isto ten unha pertinencia absoluta se falamos de teatro. ↩︎

ARTIGO RELACIONADO

, ,
Unha vez lin un libro. Era tan pequeno que case non se lle podería chamar libro, se non fose polo feito de que era un libro. A primeira páxina estaba ao principio, e a última non contaba nada, só ti…
O venres 4 de abril ás 20:00 propoñémosvos un tempo para os textos poéticos, propios e alleos, da man de Esme Quiroga e Alberte Alonso. Nas últimas semanas temos construído unha cadea de poemas…
Hai un momento, nalgunha mañá de inverno, un momento que volve, con tanta certeza que semalla ser o mesmo. Un momento no que a muller se para, respira, e o aire húmido que sobe do río entra directam…