O venres 4 de abril ás 20:00 propoñémosvos un tempo para os textos poéticos, propios e alleos, da man de Esme Quiroga e Alberte Alonso. Nas últim…

Por que me falas así, dicíndome? […] . . Este inciso, inicio, naceu con pausa, naceu en tempo lento, demora o seu devir, demóras…

Lembro unha vez: viaxei ata o océano, vinme alí, na necesidade de estar alí na necesidade de verme alí, na beira. Non sempre hai unha beira…

Non vou dicir que te vexa, Amelia, sería invisible, indivisible; loito coa palabra que me leva a dicir o non poder, o ser incapaz, e só…

Hoxe, agora, cando escribo, tiven éxito, fun quen, a pesares das distintas distraccións, de chegar ao alto, sentar aquí, pararme noutra pausa…

Chaman por min en algún lugar onde nunca estiven

Alcanzar o silencio a través da palabra

Hai moitas maneiras de observar a lentitude non falo de demorarse, non é tardar, non falo desa necesidade de frearse, de non chegar, porque esas vec…

Houbo un tempo no que os parénteses significaban algo. Non é nostalxia, dígoche. É outra cousa. Daquela os parénteses significaban que a ficción mer…

Mi hija me dice: ¡rápido como el viento! Y yo no paso de 120, por si acaso.

Alguén quixo te coller e non estabas Paras ao lonxe, e dende aquí resulta imposible bailarte, non podemos verte sequera, na transformaci…

(outono 2024) i ben sei agora, así tan lonxe, que o tempo de noso rematou e a despedida ecoa co estrépito do barco botado coa marea baixa;…